برای مطالعه، لطفا حتما به ادامه ی مطلب مراجعه فرمایید

برای مطالعه، لطفا حتما به ادامه ی مطلب مراجعه فرمایید

برای مطالعه، لطفا حتما به ادامه ی مطلب مراجعه فرمایید

عوامل فراوانی روز به روز حقیقت تابناك دین را در هاله ای از ابهام فرو میبرند. از این رو همواره دین رو به کم رنگ شدن در جوامع میرود و خرافات و انحرافات فراوانی، گریبانگیر آن میشود؛ به صورتی که وقتی حضرت مهدی علیه السلام قیام نمود، غبار از چهره دین بر میگیرد.

همگی گمان میکنند این دین جدیدی است که آن حضرت ارائه میفرماید. امیرمؤمنان علی علیه السلام این حقیقت را این گونه بیان فرموده است:  ای مردم! به زودی زمانی بر شما خواهد رسید که اسلام چونان ظرف واژگون شده، آنچه در آن است،ریخته میشود.[1]

 رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله نیز میفرماید: بر امت من زمانی پیش  میآید که از قرآن جز نقش آن و از اسلام جز نام آن باقی نماند « به ظاهر » مسلمان نامیده میشوند؛ در حالی که بیش از همه مردمان از آن دورند! مساجدشان آباد است؛ ولی از هدایت خالی است.[2]

منابع: [1]نهج البلاغه، خطبه 103  -  [2] شیخ صدوق، ثواب الاعمال، ص 253 

روایت معصومین علیه السلام نشان میدهد که آخرالزمان خود به دو مرحله کاملا متفاوت تقسیم میشود:

دوران نخست که در آن انسان به مراحل پایانی انحطاط اخلاقی میرسد، فساد اخلاقی و ستم همه ی جوامع بشری را فرا میگیرد.

دوران بعد، عصر تحقق وعده های الهی به پیامبران و اولیای خداست و با قیام مصلح جهانی آغاز میشود.

کلیات عقاید آخرالزمان تقریبا توسط همه ی فرقه های بزرگ اسلامی پذیرفته شده است؛ ولی در خصوص وابستگی این تحولات به ظهور 

مهدی موعود علیه السلام  و نیز هویت او اختلاف نظر وجود دارد.

آخرالزمان اصطلاحی است که در فرهنگ اغلب ادیان بزرگ به چشم میخورد و در ادیان ابراهیمی،از برجستگی و اهمیت ویژه ای برخوردار است.

این اصطلاح معمولًا به روزگار پایانی دنیا و رویدادهایی گفته میشود که ممکن است دراین بخش از زندگی دنیوی به وقوع پیوندد.

و در معارف ارزشمند اسلامی، این اصطلاح در دو معنای کلی به کار رفته است: 

1- مدت زمانی طولانی که با ولادت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله،آغاز و با شروع رستاخیز بزرگ پایان مییابد 

 از این رو آن پیامبر الهی را پیامبر آخر الزمان نیز نامیده اند. 

2- مدت زمانی که با ولادت واپسین جانشین پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله حضرت مهدي ، علیه السلام

مقارن شده و زمان غیبت و ظهور را در بر گرفته، با شروع قیامت به انجام میرسد. 

منابع :

« شیخ صدوق،کمال الدین،ج 1،ص 190 ؛علامه مجلسی،بحارالانوار،ج 40 ،ص 177 ؛ج 2،ص 87 ؛

همچنین ر. ك: تفسیرقرطبی،ج 4،ص  306؛تفسیرطبری،ج 1 ص 557 »